Mount Baker/ 6 november 2019
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Helena
06 November 2019 | Verenigde Staten, Glacier
6 november 2016.
We willen de watertank volgooien maar die gooit alles er weer uit. Cruise America gebeld en die gaven ons het dichtstbijzijnde adres van Cruise Canada. Daar kwam de monteur erachter dat de waterpomp stuk is. Werd direct vervangen. Super service.
Na de grens bij Hagens boodschappen gedaan. De rest van de vakantie leven we op lucht. Zo duur. Wel koffiefilters gescoord. Hadden we wel meegenomen maar die barstten open.
We rijden de grens over naar de USA. Na een klein uur zien we het al komen. De vlaktes waar zoveel gevoel van vrijheid vanaf komt. Boodschappen gedaan in Bellingham. We rijden door dorpjes, met veel landbouw, graansilo’s, enorme schuren met een soort van Hollandse kap.
Overal oude auto’s, die wij natuurlijk zeer fotogeniek vinden maar de bewoners waarschijnlijk gewoon als trash zien.
Het is hier mooi, wijds, het voelt als thuiskomen.
De brievenbusjes langs de weg, ze staan er zo heerlijk relaxed bij, en niet 1 staat er scheef. De vlaggen aan de huizen, de prachtige houten huizen met enorme veranda’s, in zoveel kleuren.
De mensen met hun geruite overhemdjes, de witte enorme baarden en het overal waar je ook heen kijkt, iets bijzonders zien. Ja natuurlijk kijken we met een toeristisch oog. Het voelt gewoon zo goed.
We rijden Mount Baker op en parkeren in het bos. Hier gaan we overnachten.
Tussen enorme bomen, bedekt met dik mos, als een foto van National Geografic. En ik voel me zo gelukkig en vrij.
We willen de watertank volgooien maar die gooit alles er weer uit. Cruise America gebeld en die gaven ons het dichtstbijzijnde adres van Cruise Canada. Daar kwam de monteur erachter dat de waterpomp stuk is. Werd direct vervangen. Super service.
Na de grens bij Hagens boodschappen gedaan. De rest van de vakantie leven we op lucht. Zo duur. Wel koffiefilters gescoord. Hadden we wel meegenomen maar die barstten open.
We rijden de grens over naar de USA. Na een klein uur zien we het al komen. De vlaktes waar zoveel gevoel van vrijheid vanaf komt. Boodschappen gedaan in Bellingham. We rijden door dorpjes, met veel landbouw, graansilo’s, enorme schuren met een soort van Hollandse kap.
Overal oude auto’s, die wij natuurlijk zeer fotogeniek vinden maar de bewoners waarschijnlijk gewoon als trash zien.
Het is hier mooi, wijds, het voelt als thuiskomen.
De brievenbusjes langs de weg, ze staan er zo heerlijk relaxed bij, en niet 1 staat er scheef. De vlaggen aan de huizen, de prachtige houten huizen met enorme veranda’s, in zoveel kleuren.
De mensen met hun geruite overhemdjes, de witte enorme baarden en het overal waar je ook heen kijkt, iets bijzonders zien. Ja natuurlijk kijken we met een toeristisch oog. Het voelt gewoon zo goed.
We rijden Mount Baker op en parkeren in het bos. Hier gaan we overnachten.
Tussen enorme bomen, bedekt met dik mos, als een foto van National Geografic. En ik voel me zo gelukkig en vrij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
