6 november 2018

Om 19.30 op bed. Heerlijk is dat. Nog steeds op een
kwart medicatie. Droom wel veel, vaak wakker, maar ik heb nu wel vertrouwen dat ik weer ga slapen.

De Coyotes vieren een feestje. Met heel veel zo te horen. Zachtjes luisteren we naar het gehuil. Ik ben bang dat ze een feestmaal hebben van een hertje. Ik voel me hier veiliger dan toen met die storm en dat paard.

Chris is zijn dekens telkens kwijt. Opmerkingen als : zijn lichtje van zijn mobiel geeft tenminste warmte, of: hele delen van hem begeven het door bevriezing.....krijg ik ook nog een hoekje? Dit omdat ik zogenaamd zijn deel inpik. Hoe komt hij erop?
Ik kleed me er tenminste op, 3 shirts, sokken, broek en hij ligt erbij alsof hij in Florida zit.
Ja s'nachts vriest het. En we staan een tikkie scheef, dus het hoofd zakt tegen de wand, je hebt het idee dat je klunend door de camper naar het toilet moet. Zeg nou eerlijk, dat is toch ook de charme?

Half 7 eruit. Bijna 11 uur op bed. Heel bijzonder.
We kleden ons aan, zetten koffie en verwachten binnen 2 uur een dierentuin om ons heen. Als ze mijn parfum tenminste niet hebben geroken.

We maken een wandeling terwijl de zon het landschap een ochtendkus geeft. Het is zo rustig, ruikt zalig en fris. De douw ligt op de takken.
Zes meter van de camper ligt een totaal gevild hert.
We hebben ook zoveel aangereden herten weer gezien.

We gaan rijden en zien een adelaar vliegen. Wat een dier!
Wilde paarden en herten.
De dieren worden hier wel heel goed beschermd overal staan hele duidelijke borden met waarschuwingen.

We hebben nu 2000 miles dat zijn 3270 kilometers erop zitten.
Rijden naar een ander deel van Fishing Lake National Forest.
Net van de snelweg komen we op een stukje paradijs.
De helling naar beneden is zo stijl dat we hopelijk ooit weer boven komen.

De vallei van Platvoet.
Er stoomt een prachtige Creek door het gebied, hele aparte bomen met lichtgroene bladeren, veel hout, stromend water, ijs erop rotspartijen..
Een brug van de snelweg loopt eroverheen, geen last van.

We gaan lopen. Aan de hoeveelheid poep en afdrukken te zien, wonen er veel dieren in dit gebied.

Zo mooi hier.
Weer een adelaar op jacht.
Het is heerlijk in de zon, stralend blauwe lucht.

2 Weken niet gehuild maar vandaag is af en toe lastig. Geen idee waarom.

Rijkdom staat niet op je bankrekening, het zit in het vermogen om te kunnen genieten van grote kleine dingen. En daar dankbaar voor te zijn.
Lief te hebben is ook jezelf kwetsbaar op te stellen. En verlies doet pijn, maar stel je eens voor dat je niets zou voelen? Dan zou je de schoonheid in het kleine ook niet zien. Dat is armoede. Ik geloof echt dat er een plan is, dat iedereen een eigen weg moet gaan. Je mag best om hulp vragen, kost je niets. En soms klopt het opeens allemaal. En soms niet.
Zonder Chris was ik hier niet geweest, had ik geannuleerd. En kijk eens wat het me gebracht heeft. Mijn weg. Thuis is ver weg maar ook dichtbij, in mijn hart.