La Push/ 15 november 2019
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Helena
15 November 2019 | Verenigde Staten, La Push
15 november 2019
Storm!
Het water kolkt en draait in de zee een paar meter voor ons. Vannacht regende het hard, de wind gierde en de boei in zee gaf een hol metalen geluid af. Heerlijk genieten. Het water komt waarschijnlijk niet tot de camper, maar je weet het nooit. Volgens de borden kan het wel. Ik lig nog in bed, dat mag nog want het is nog maar 7 uur.
De zon breekt door en het wordt een prachtige dag.
Ik heb nog geen zin om te gaan douchen dus we gaan gewoon het strand op. Dat je gewoon weet, zo mooi als het nu is, dat moment moet je pakken.
Hele kolonies meeuwen op het strand. De golven zijn nog hoog. De lucht helder blauw. En dan….de reddingsbrigade van de marine. Ze geven een geweldige show weg vlak voor onze neus. Het zijn twee boten. In ieder zitten 4 mannen vastgehaakt. Bijna rechtop de golf in en uit. Ze draaien als een tol. Wat gaaf. Zeker wel 2 uur lang. Spectaculair.
Douchen, wandelen, koffie drinken. Chris warm – kersen – appel en ijs gebak. Ik iets met net zoveel suiker. Ik vrees mijn weegschaal.
Geweldig volk hier. Mooie gesprekken gehad.
Chris wil naar de reddingsbrigade. We lopen erheen, no trespassing. Jammer. Dan komen ze naar buiten. Chris praatje met ze doen. Kreeg hij een paar badges en een eremunt omdat hij zo geïnteresseerd is. We kregen een rondleiding. Voelen ons vereerd want het gebeurd nooit. Mensen zijn te bang om te vragen. De boot ziet er perfect onderhouden uit. We mogen alles zien. Het is veel kleiner dan ik dacht. De boten zijn 25 jaar oud. Wegen 20 ton. Respect voor deze mannen.
Eten bij het plaatselijk visrestaurant.
Geweldige dag.
Storm!
Het water kolkt en draait in de zee een paar meter voor ons. Vannacht regende het hard, de wind gierde en de boei in zee gaf een hol metalen geluid af. Heerlijk genieten. Het water komt waarschijnlijk niet tot de camper, maar je weet het nooit. Volgens de borden kan het wel. Ik lig nog in bed, dat mag nog want het is nog maar 7 uur.
De zon breekt door en het wordt een prachtige dag.
Ik heb nog geen zin om te gaan douchen dus we gaan gewoon het strand op. Dat je gewoon weet, zo mooi als het nu is, dat moment moet je pakken.
Hele kolonies meeuwen op het strand. De golven zijn nog hoog. De lucht helder blauw. En dan….de reddingsbrigade van de marine. Ze geven een geweldige show weg vlak voor onze neus. Het zijn twee boten. In ieder zitten 4 mannen vastgehaakt. Bijna rechtop de golf in en uit. Ze draaien als een tol. Wat gaaf. Zeker wel 2 uur lang. Spectaculair.
Douchen, wandelen, koffie drinken. Chris warm – kersen – appel en ijs gebak. Ik iets met net zoveel suiker. Ik vrees mijn weegschaal.
Geweldig volk hier. Mooie gesprekken gehad.
Chris wil naar de reddingsbrigade. We lopen erheen, no trespassing. Jammer. Dan komen ze naar buiten. Chris praatje met ze doen. Kreeg hij een paar badges en een eremunt omdat hij zo geïnteresseerd is. We kregen een rondleiding. Voelen ons vereerd want het gebeurd nooit. Mensen zijn te bang om te vragen. De boot ziet er perfect onderhouden uit. We mogen alles zien. Het is veel kleiner dan ik dacht. De boten zijn 25 jaar oud. Wegen 20 ton. Respect voor deze mannen.
Eten bij het plaatselijk visrestaurant.
Geweldige dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
