3 november 2018

Wat een verschrikkelijke nacht hebben we gehad, gisterenavond nog begon het te stormen en dat heeft eigenlijk bijna heel de nacht geduurd. De camper ging gewoon heen en weer. Soms was ik bang dat hij om zou slaan. Er stonden paarden naast ons die heel onrustig waren en hinniken van angst, maar het was zo verschrikkelijk donker dat wij niet naar buiten durfde want je ziet gewoon helemaal niks En je weet ook niet wat zo'n dier doet.

Onderweg.... Long Horn Cows. Mooi, groot en massief.
De waterstand is overal erg laag. Zowel de rivieren als de meren staan grotendeels droog.
Enorme villa's overal.

We rijden het Cache National Forest in. Zo mooi. Skigebied, hier zijn de Olympische Spelen ook eens gehouden. Houten huizen in zachte kleuren. Met grote veranda's. Op grove berghellingen. Eronder snelstromend bergwater.

We rijden het Dinosaurus park in. Het is meer voor kinderen dus er weer uit.

We gaan naar Salt Lake City.
Wat ook opvalt is dat je dus nergens graffiti ziet. Dat maakt het landschap en de omgeving ook heel rustig, geen schreeuwerige teksten of de naam van iemand die vindt dat hij vereeuwigd moet worden op een muur.

We rijden Salt Lake City binnen en zien direct het Capitool. Het lijkt wel of we in Washington zijn Het is zo groot.

In het centrum van Salt Lake City zien we de Church of Jesus Christ, dezelfde kerk die we eerder in Idaho Falls hebben gezien. Volgens mij wil iemand ons iets duidelijk maken. We gaan naar binnen. Wat een enorm groot centrum en een joekel van een orgel staat er. Het is een heel groot terrein en laten zien we ook dat de Mormonen deze stad gesticht hebben. Alles maar dan ook alles bestaat uit gebouwen of geschiedenis en is van de pioniers en de mormonen geschiedenis.

Naast het museum is er een gebouw dat familysearch doet. Het is een opslag van documentatiemateriaal uit kerken en registers voor stamboomonderzoek, het grootste ter wereld. We gaan naar binnen en vragen naar de Zwitsers Italiaanse naam van mijn moeders familie Martignoni.
En we hebben een hit, er bestaat filmmateriaal van kerkregisters uit Magadino, het dorp waar oorspronkelijk de familie vandaan komt.
Ik mocht wat foto's nemen van het beeldmateriaal en de dame die ons hielp was uitermate vriendelijk. We mochten in de archieven kijken zien hoe dat het opgebouwd is en iedereen wil ons helpen. De Mormonen stellen familie na God op de eerste plaats omdat het belangrijk is dat je weet waar je vandaan komt en waar je van afstamd.

We lopen door het stadje Het is hier leuk, schoon, netjes er zitten mooie winkels en er zijn mooie gebouwen en we halen bij Starbucks een bakkie koffie.

Op de terugweg naar de camper op moeten we een ontzettende leuke jonge man. Hij blijkt in Nederland een tijdje te hebben gebouwd en spreekt nog redelijk Nederlands. Hij is lid van de kerk waar wij geweest zijn om daar en is uitgezonden naar Nederland en nog zo jong, pas 26 jaren oud.
We worden uitgenodigd om te komen eten bij hem thuis in Milcreek maar we moeten nog naar de campground toe die 26 miles verderop is, het voelt een beetje onbeleefd om het af te wijzen maar dan wordt het gewoon te laat op de dag en dan komen we daar in het donker aan en dat willen we niet.
Wel krijgen we een paar adressen om morgen kerkdienst bij te wonen.
Hij wil morgen naar ons toekomen om ons te helpen vertalen maar dat hoeft niet wat we spreken redelijk Engels. Bovendien willen we ook ons niet echt vastleggen aan afspraken maar het is wel ontzettend aardig.

Salt Lake City is echt een hele leuke stad met heel veel informatie en een prachtige winkelcentrum met Macys erin.